Żywoty świętych, Pismo Święte, śpiewniki, książeczki przygotowujące do I Komunii Świętej ze skostniałymi, archaicznie brzmiącymi formułkami to cała literatura religijna, po którą możemy sięgnąć.
Nic więc dziwnego, że objawieniem na rynku wydawniczym stała się książka Paula Younga „Chata”. Szybko okazało się, że utwór stał się bestselerem, ponieważ istnieje zapotrzebowanie na książki przybliżające Boga, wiarę, problemy Kościoła i wizję życia pozagrobowego. Po „Chatę” sięgają wierni i laicy, młodzi starzy, wykształceni i prości ludzie, a dzieje się tak, dlatego, że:
- W tekście pojawiają się trudne pytania dotyczące istoty Stwórcy, zła, cierpienia, wiary, śmierci i życia wiecznego.
- W utworze napisanym pięknym, współczesnym językiem od nowa zdefiniowano takie pojęcia jak Kościół, Eden, Trójca święta.
- W lekturze zadziwia czytelnika obraz pokazujący naturę Boga i pełna prawda o stosunku współczesnego człowieka do religii.
- W „Chacie” przykuwa uwagę czytelnika piękna fabuła, która jest opowieścią o cierpiącym człowieku odkrywającym prawdę o lepszej, pozaziemskiej rzeczywistości, której atrybutami są zadziwiające piękno, spokój, szczęście, pandemonium odcieni, barw i widoków.
- W tym prawdziwym dziele człowiek znajduje wykładnię zapomnianych przez współczesny świat wartości etycznych, które tworzą moralny kręgosłup każdego człowieka.
- Autor jest wiarygodny, bo znając problemy ludzi ograniczonych przez dziedzictwo genetyczne, nawyki paradygmaty wskazuje im drogę duchowości prowadzącej do serca i natury Boga oraz religii, która uznaje 1 Stwórcę, 1 wieczność i dobro.
- Duże wrażenie robi na czytelniku odważny autor mówiący otwarcie o tym, że wadą współczesnego Kościoła jest jego zinstytucjonalizowanie i doktrynacja.
- Ważne jest także pozytywne przesłanie utworu, który zapewnia, że nagrodą po ziemskim pielgrzymowaniu będzie radość, ukojenie i niewyobrażalne szczęście.
Mnie osobiście zachwycił uniwersalizm i dydaktyzm wszechobecny w utworze „Chata”. Sprowadza on się do tego, że każdy czytelnik zrozumiał, że istotą człowieczeństwa jest jego duchowość i obowiązek czynienia dobra. W trakcie czytania „Chaty” wzruszyły mnie opisy cierpiącego ojca i przepiękne fragmenty dotyczące przeżyć wewnętrznych nieszczęśliwego mężczyzny.
Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie, bo jest mądra, emocjonalna i pełna zwrotów akcji. Warto sięgnąć po tę pozycję, gdyż jest to ambitna literatura, która zmusza do refleksji, do przewartościowania priorytetów życiowych i do stworzenia takiej hierarchii wartości, w której obecne będą Bóg, wiara i dobro. Gorąco zachęcam do przeczytania tej pięknej, oryginalnej i wzruszającej lektury.
Recenzję napisała klubowiczka Anna
